Meteorolojik etki de yok değildi ama ilk devrenin oyun ortalaması ülke ortalamasının dahi altında kaldı. Karşılaşmanın başında beş altı dakika Beşiktaş, devre sonuna doğru beş altı dakika Hatay. Hepsi bu... Gerisi topu kapma/kaptırma yarışı!

Beşiktaş sağ kanadında sadece Rosier çalışırken önünde ısrarla ‘’saklanan Rachid Ghezzal’’ top kendine gelindiğinde görünür oluyordu. Rıdvan/Larin de ön alanı zorlayamayınca Güven’e ‘‘hiç’’ rastlanamazken, Batshuayi ise ara ara göze çarptı! Emre Bilgin’in ‘’gençliği’’ne güvenen Hatay ise kenardan yüksek toplarla kaleciyi hataya zorlamayı planlamış görünse de umduğunu bulamadı. Ta ki Saba Lobjanidze’nin marifetli serbest vuruşuna kadar...

Atamadılar...

İkinci devre ilkine göre biraz daha düzenli, dolayısıyla iki takımın da ceza sahası önü ya da içinde arayışlarıyla başladı. Beşiktaş ilk devrenin görünmezleri Güven, Batshuayi ve Ghezzal ile üst üste pozisyonların içindeydi. Ve özellikle ilk golü atan Batshuayi özenle kaçırdı durdu! Keza süratle çıkan Hatay’da da El Kaabi başta olmak üzere Ribeiro ve Diouf sondan bir önceki topları ezmeseler belki de golü bulacaklardı. 76’daki Larin/ N’koudou değişikliğinin ardından sol kanadı daha verimli kullanır oldu Beşiktaş. Ne var ki, bu kez de pas yerine sürekli orta ile sonuca gitme takıntısını aşamadı. İki takım da bir gol atıp bu futbol karşılaşmasını andıran maçı kazanabilirdi, atamadılar. 

Ülke puanı masalları

Bu kadar para harcayıp bu denli adı sanı olan oyuncuyu toplayıp bu kadarını oynayabilmek! Bize özgü bir kabulleniş ve yine bize özgü bir çaresizlik. Gelecek sezon da farklı olacağını beklemiyoruz değil mi? Yine kaynağı olmayan paralarla sükseli transfer arayışı, yine yersiz bir büyüklük gösterisi ve yine yaklaşık olarak buna benzer oyunlar. Sonra... ‘’Ülke puanı’’ masalları. 

Cem Dizdar / Fanatik