Beşiktaş'ın yoğun maç trafiği ve şampiyonluk stresinin fiziksel ve mental olarak kupa finaline yansıması olacaktı.

Ancak henüz ilk dakikalarda Atiba, N'Koudou işbirliği ile golü bulması maçın hikayesini de değiştirdi.

Beşiktaş golden sonraki süreçte yüklenmeyi Rosier ve Ghezzal ile yaptı. Amilton ve Kudryashov'a üstünlük sağlayarak ikinci golü buldukları gibi, baskın hücumlar da gerçekleştirdiler.

Maçın geneline baktığımızda da siyah-beyazlıların, geçtiğimiz maçlara göre çok pozisyon üretememesi hem sezonun yorgunluğundan hem de 3 gün önceki şampiyonluk maçından kaynaklandı. Daha dengeli bir oyunu tercih ettiler. Ama özellikle ikinci yarıda yine ligdeki son haftalardaki gibi gelgitler yaşadılar.

Fiziksel yorgunlukla da saha içinde iki parçalı oyuna döndü.

Savunma ve hücum... Orta saha boşaldığı gibi bu hatlar arasına daha rahat giren Antalyaspor 3 tane net pozisyon kaçırdı. Bunların biri bile gol olsa maçın gidişatı değişebilirdi.

Antalyaspor'un ikinci yarı ne kadar ileri çıkıp pozisyon üretse de geriye düştüğünde bunu çevirme becerisine sahip olamadığını bu maç gibi ligde de çok şahit olduk.

Beşiktaş bu kadar yorgunluğa rağmen ligdeki gibi kupa şampiyonluğunu da hak etti.

Daha 3 gün önce eli sıcakken şampiyon olduğu İzmir'de bu sefer de Türkiye Kupası'nı kaldırmasını bildi. Bu sezonun yıldızı Beşiktaş adına çok oyuncu sayabiliriz ama yarıştığı iki kulvarı da başarıyla sonuçlandırmasının en güçlü mimarı tartışmasız Sergen Yalçın'dır.

Türk futbolu önemli bir teknik adam kazandığı gibi önümüzdeki yıllara da damga vuracak, oynattığı oyunla renkli kişiliğiyle Türk futbolunun gelişiminde daha büyük katkıları da olacaktır.

Oyuna farklı bakan, doğru dokunuşlar yapan, hiç pes etmeyen tavrıyla, duruşuyla, en kriz anlarında bile camiasına rol model teşkil eden liderliğiyle Sergen hoca bu sezon övgüleri fazlasıyla hak etti.

Reha Kapsal / Fotomaç