Ligin sonu yaklaşırken bahaneye yer yoktur. Hayıflanmak yerine eldekilerle en iyisini yapmaya çalışmak temel ödevdir. Beşiktaş, şimdiye dek eksik oyuncu sorunlarını saha içindeki yer değiştirmelerle çözmeye çalıştıysa da pek başarılı olamadı. Ancak bu kez taşlar eski yerindeydi. Yeniler ise olmayanların yerinde!

İlk devre boyunca hücum örgütlenmeleri gayet iyiydi. Lakin sorun öndeki Gökhan Töre’ye uygun olmayan atak yönündeydi. Sol kanat! Gerçi, ikinci golü oradan buldular ama Töre’nin solundan taşınan toplar sol ayaklı oyuncuyu pozisyon almakta hayli zorladı.

Etkisi kırılınca...

Zaten bölgenin acemisi olan Töre de ya ofsaytta düştü ya da topu etkisiz alana taşımak zorunda kaldı. Oysa bu durumda ideal hücum yönü sağ kanat olmalıydı. Ancak Ghezzal’ın etkisizliği Rosier’nin de oyuna dahil olmasını bunu engelledi. İkinci yarının başındaki Kayseri etkisi kırılınca ilkinde olduğu gibi N’Koudou üzerinden akın sürekliliği peşine düştü Beşiktaş. Gökhan Töre baştan sona alanda yer bulamadıkça da yük Josef De Souza/Necip ikilisine bindi.

Daha da karmaşıklaşacak

Ve nihayet ilk doğru sağ kanat organizasyonda üçüncü golü bulup rahatladılar. Devamındaki merak, "kontrol oyunu"nu becerip beceremeyecekleriydi, onu da hallettiler. Görünüyor ki Sergen Yalçın bundan sonra her hafta şapkadan tavşan çıkarmak zorunda kalacak. Bu maç çıkarmayı başardı. Ancak her maç problemlerin daha da karmaşıklaşacağı muhakkak. Yine de sonuç onlar adına ne olursa olsun, bu denli problemli bir sezonda Beşiktaş’ın lige kıymet kattığı da bir gerçek...

Cem Dizdar / Fanatik