Trabzonspor ilk yarıda alışık olduğu oyun kurma setlerine sadık kalmaya çalıştı. Buna zaman zaman geride top çevirip rakibi tek ayakta yakalayıp, Uğurcan’ın uzun toplarıyla çıkmak da dahil. Bakesetas’ın sakatlanıp oyunu terk etmesine kadar iki yönlü bir denge olduğunu söyleyebiliriz.

Ön alan baskısını gittikçe artıran ev sahibi ve buna cevap vermeye çalışan lider... Bakasetas’ın sakatlanıp çıkması Trabzonspor açısından özellikle orta sahada zaten ufak da olsa sorunlar çıkaran rol/görev paylaşımında bir kriz çıkardı.

Hamsik’in Ömür’e attırdığı olağanüstü gol, muhteşem bir istisna. Ve aslında nasıl oynamaları gerektiği konusunda da bir temel şablon. Ama bunu yapamadılar. Beşiktaş gole rağmen baskıyı artırdı.

Kusursuz Uğurcan

Fakat kusursuz oynayan Uğurcan’ı geçecek beceri ve kararlılık sergileyemediler. Alex, Pjanic, Ghezzal gibi oyuncuların olduğu bir takım daha iyisini üretebilmeli. Hem de bu kadar iyi geriden desteklenirken.

Misal Roiser’nin Nwakaeme’yi tutma konusunda üstelendiği rol önemli. ‘Ghezzal ve Josef’e siz gidin işinizi yapın. Çok icap ederse Wellinton yardım eder.’ dedi açık açık. Ama bu konforun karşılığını ön taraf veremiyor. Baskının dozunu iyice artırmaya karar verince de Avcı bitirici hamlesini yaptı.

Hamsik ve Ömür’ü geriye merkeze çekip, Yusuf ve Serkan gibi koşucuları oyuna aldı. Ve tuzağı kurdu. Sergen Yalçın bütüne, Avcı detaylara odaklandı. Ve kazandı.

Mehmet Demirkol / Fanatik