Sergen Yalçın; yaptığı resimleri, açtığı sergide bir bir duvara asıyor. Resimlerde öyle en üst kalitedeki boyayı, fırçayı, tuvali kullanmıyor. Çerçevelerin etrafında öyle yaldızlı süslemeler de yok. Resimleri, görkemli ışıklarla bezenmiş palasların salonlarında değil, caddede bir pasajın içinde sergiliyor. Gamlı baykuş komşuları, burada bu resimleri görmeye, bu sergiyi gezmeye kimse gelmez deyip umudunu kırmaya çalışıyor. Bazen üzülmüyor değil ama meselenin malzeme değil, yetenek olduğunu da çok iyi biliyor.

Öyle bir tutuyor ki fırçayı, öyle bir değdiriyor ki boyaya ve öyle bir sürüyor ki tuvale, her malzeme birden dönüşüp en iyisi oluyor. Sonra serginin içi yavaş yavaş kalabalıklaşıyor, önce salon doluyor, sonra pasajın koridorlarında, ardından caddede kuyruk oluşuyor. Herkesi görmek istiyor o tuvaldeki derinliği, herkes izlemek istiyor. “Bu sergi burada iş yapmaz, ziyaretçisi olmaz” diyen gamlı baykuş komşular da izliyor dükkanlarının kapısından olup biteni. Kimisi eli çenesinde, dirseğini diğer elinin üstüne koyup; kimisi gözlüğünün çerçevesini hafif aşağı çekerek... İzliyorlar, ortalama bir malzemeden çıkan Picasso performansını...

Sergen Yalçın, başarıya giden yolun pahalı ve yıldız transferinden geçmediğini futbol camiasına gösteriyor. Bakın başarı demiyorum, başarıya giden yol diyorum... Mühim olan da bu değil mi? Elbette şampiyonluk güzel, elbette kupa kaldırmak güzel, ancak en az onun kadar güzel olan, o yolda sonuna kadar gösterilen mücadele, verilen emek, dökülen alın teri ve bir sonraki sezona ne taşıdığın...

Kısıtlı da olsa yeteneğin en üst seviyede nasıl kullanılabileceğini izliyoruz. Arkadaşlığın, aile ortamının, birbiri için mücadele etmenin örneklerini görüyoruz... Ve daha bu kadroya Sergen Yalçın'ın en büyük oyuncusu katılmadı. Sonraki dönemlerde, Sergen Yalçın'ın en büyük oyuncusu Beşiktaş taraftarı olacak... Daha bu kadroda kapalı tribün kanattan bindirme yapacak, açık tribün rakibe sert savunma yapacak...

Evet, bu kadar süslü ve güzel cümleden sonra velev ki işler istenildiği gibi gitmedi ve şampiyonluk gelmedi. Bugün yaşananların ve sonuna kadar verilen mücadelenin hiçbir önemi olmayacak mı? Elbette olmalı... İyi giden işin sahibi çok olur, o kolaydır. Kötü zamanlarda ise genelde sövüp sayanları, değersizleştirenleri görürsün etrafta... Lig, her şeye açık bir ortamda oynanıyor. Bugün lider olan Beşiktaş, 5 hafta sonra 5. de olabilir. Mesele, yürünen bu yolda tökezleyip düştüğün zaman elinden tutup kaldıracak insan bulabilmek. Sonra sakin ve emin adımlarla yürümeye devam etmek. Varmak elbette güzel, ancak ondan daha güzeli, varmak için tırnaklarıyla kazıyan bu takımı sahada görmek...

Ergin Aslan / Yeni Şafak