Marafona’dan başlayan bir pas örgüsüyle oynadılar. Uzun vurması gerektiğinde bile bunu ayağa yapan bir takım. İlk yarıda yakın topa sahip olma oranı vardı ama sanki hep onlar oynuyor gibiydi. Siopis’in liderliğinde erken presle özellikle Atiba-Souza bağlantısını çok iyi kestiler.

Aslında bu kadar değil tabii. Rosier’nin hem hücuma desteğini kestiler hem de bu oyuncuyu sürekli hücumcusuyla birebir bıraktılar. Efecan’ın dinamizminden yararlanabiliyor olsalar daha geniş alanda ve hızlı hücum etme şanları olabilirdi. Bu olmayınca, Beşiktaş savunma kurgusu da sağlam durunca istedikleri netlikte pozisyonlara girmediler. İkinci yarı başındaki Beşiktaş ön alan baskısını da yine ayağa pasla kırdılar. Souza oyuna hiç giremedi, Atiba çok az... Aboubakar’ı da harika kontrol ettiler. Pas aldırmadılar ya da koridoruna savunma deparları atarak bu güçlü silaha set çektiler. 

İmkan tanımadılar

Attıkları ikinci goldeki sabır, soğukkanlılık, hücumun yönünü değiştirmeleriyse derslik. Kırmızı kart sonrası topu verdiler. Ama Güven’in karambolde önüne düşen top ve Efkan’ın soğuk olmasından kaynaklanan gelen penaltı dışında imkan tanımadılar. Şu bir gerçek ki Çağdaş Atan ortaya bir planın fazlasını koyuyor.

Mehmet Demirkol/Fanatik